Κυματα...

12:25 μ.μ. / Αναρτήθηκε από Women in City /

Σαν τα μικρά ανοιξιάτικα κυματάκια
που σκάνε τώρα στα γυμνά μου πόδια...
Σαν και αυτά έρχεσαι και φεύγεις...

Με πεισμώνεις...
Με απογοητεύεις...

Μα εγώ κάθομαι εκεί ακίνητη
και σ'αφήνω να με χαιδεύεις....
Και ύστερα να φεύγεις...

Σαν αυτά τα μικρά ανοιξιάτικα κυματάκια...
Σε κοιτάζω...
Σε θαυμάζω...
Αλλά φοβάμαι να σ'αγκαλιάσω...

Που και που σε ξεσηκώνει φουρτούνα...
Ποιος τρελός θα έπεφτε με τα μούτρα σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα??
Δεν είμαι τρελή...
Μα είμαι ονειροπόλα...

Βουτάω στα νερά σου με μια βαθιά αναπνοή...
Και ας με τυλίξουν...
Και ας με πνίξουν...

Εγώ θα περιμένω ένα θαύμα...
Γιατί έχω δικαίωμα να ονειρεύομαι...
Γιατί όλα γίνονται σε αυτόν τον κόσμο...
Δεν χάνω τίποτα λοιπόν να περιμένω...

Εξάλλου η ζωή συνεχίζεται...
Δεν σταματάει ποτέ να μετρήσει βρεγμένους και πνιγμένους...





0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου